شاخص‌های سرمایۀ اجتماعی مؤثر بر رضایتمندی ساکنان سکونتگاه‌های غیررسمی (مطالعۀ موردی: محلۀ فرحزاد شمالی، تهران)

با مطرح‌شدن توسعة پایدار شهری، لزوم دستیابی به کیفیت زندگی مناسب و تأمین رضایتمندی ساکنان، پدیدة اسکان غیررسمی با دیدی جامع­تر توسط محققان مطالعه می‌شود. سرمایة اجتماعی به عنوان یکی از معیارهای اصلی توسعة پایدار، بر کیفیت زندگی و رضایتمندی از کیفیت زندگی تأثیر شایان توجهی دارد. هدف پژوهش حاضر تعیین ابعاد مختلف سرمایة اجتماعی مؤثر بر رضایتمندی ساکنان سکونتگاه­های غیررسمی و تبیین ارتباط این دو مفهوم در چارچوب اهداف توسعة پایدار است. مطالعة حاضر در سطح سکونتگاه غیررسمی محلة فرحزاد تهران با روش توصیفی- همبستگی انجام گرفته است. ابزار جمع‌آوری داده­ها پرسشنامه است. حجم نمونه معادل 110 نفر بوده و تحلیل داده­ها با نرم‌افزار SPSS انجام گرفته است. طبق نتایج، رضایتمندی از کیفیت زندگی در حد متوسط 5>72/2>1، با میانة نظری 3 ارزیابی شد. همچنین، در سطح اطمینان 95 درصد ابعاد اعتماد غیررسمی، اعتماد تعمیم­یافته، اعتماد رسمی، احساس امنیت، حمایت اجتماعی، همیاری، وساطت اجتماعی، مشارکت اجتماعی، همکاری و انسجام اجتماعی، بر رضایتمندی تأثیر مثبت و معنادار دارند. براساس نتایج رگرسیون چندگانه، متغیر وابسته به‌طور مستقیم از متغیرهای اعتماد غیررسمی، حمایت اجتماعی، همیاری، مشارکت اجتماعی و اعتماد رسمی، تأثیر می­پذیرد و این متغیرها حدود 52 درصد تغییرات متغیر وابسته را تبیین می­کنند.